Ellerin dökülmüş yastığıma,
Nefesime dokunuyor.
Gel temizle kendini, ne olur.
Ben kıyamıyorum.
23:18 otobüsü yine geç kalıyor.
Devriliyorum duraklara,
Yüzünü göremediğim her gün, biraz daha
Devşiriliyorum sana.
Bacağına konuyor kısa ömürlü bir böcek
Benmişim gibi ters çeviriyorsun.
Beni unuttuğun gibi unutuyorsun,
Ayakkabının tabanında kalan kanını.
Senin için bahçeme çiçekler ekiyorum
Soğanları İzmir'e benzeyen çiçekler.
Büyümene dokunuyorum,
Hatırlamıyorsun şehrin ne kadar sen koktuğunu.
Hoşgeldin doğduğum şehre,
Bir defaya mahsus duvarınıza yaslanayım
Dökülmeyecek kirpiklerin korkma.
Düşünme zamanın uyumunu.
Hiçbir zaman sen kadar güzel olmayacak yazacaklarım
Çizemeyeceğim şakaklarıma dokunduğunda gördüklerimi
Eğiliyorum önünde şapkam olur musun
Bu şehirde büyür müsün benimle